Onder de rook van de Indonesische stad Semarang ligt de kampong Rejosari. Hier wonen bijna 19.000 mensen, die voor het overgrote deel in de informele sector werken. Dat wil zeggen dat ze niet in loondienst zijn, maar een bedrijfje of handeltje hebben, waarmee ze de kost verdienen. De meeste mensen verkeren in armelijke omstandigheden.

Mevrouw Darmayanti is arts en heeft o.a. gestudeerd in Nederland. Zij heeft voor Pikulan de leiding over het grote project voor kinder- en ouderenzorg in deze zeer arme wijk Rejosari te Semarang. Met haar 500 vrijwillige medewerkers in 17 consultatiebureaus geeft ze hulp en voorlichting in de polikliniek en consultatiebureaus.

Activiteiten

In 1974 werd een kleine kliniek opgericht voor de bewoners van de wijk. Vanaf het begin wilde men niet alleen medische zorg te geven, maar ook aandacht schenken aan preventie, gezondheidsvoorlichting en ouderenzorg.  Dat is gelukt; in een apart gebouwtje worden cursussen gegeven en houdt de tandarts zitting. Ook is een soort bank van lening opgezet (microkrediet), waar men leert een kleinschalig bedrijfje op te zetten en waar men een aanvangskapitaal kan lenen.

Financiële adoptie

Mevrouw Darmayanti is ook voorzitter van de Stichting Gondomono, genoemd naar de gelijknamige G.K.I.-kerk in de buurt. Deze stichting steunt kinderen, vaak uit eenoudergezinnen, om naar school te kunnen gaan. Stichting Pikulan heeft ook een aantal kinderen opgenomen in haar kinderadoptieprogramma.

Een groter geheel

Omdat mevrouw Darmayanti toezichthouder is op de Christelijke ziekenhuizen in Indonesië, is ze ook voor Stichting Pikulan behulpzaam in verscheidene plaatsen op Java bij het oplossen van problemen en geeft adviezen over gezondheidszorg.

Dr. Darmayanti levert regelmatig voorstellen in bij Pikulan. Op de meeste kan Pikulan, dankzij de opbrengsten van de Kringloopwinkel en de vele particuliere en kerkelijke giften positief reageren.  De laatste jaren zijn met behulp van Pikulan zondagschoollokalen gebouwd, kon er een ambulance worden aangeschaft en een auto om arme kerkgangers te vervoeren.